Ranja en tompoezen
|Kwade reacties? Nee, zegt Henk Spaan. Maar hij herinnert zich wel dat Ronald Spelbos na een roemrucht optreden bij Studio Spaan het veld moest ruimen… De Journalist, 19 mei 2006 Lees hier verder
Kwade reacties? Nee, zegt Henk Spaan. Maar hij herinnert zich wel dat Ronald Spelbos na een roemrucht optreden bij Studio Spaan het veld moest ruimen… De Journalist, 19 mei 2006 Lees hier verder
Toine Heymans (de Volkskrant) ‘Ik had me voorgenomen mijn onkunde nooit te verbloemen, en me op te stellen als een enthousiaste reiziger in onbekend gebied. Ook wilde ik weg van de instituties, de rapporten, de allochtone zelforganisaties, de politici. Als verslaggever in Allochtonië heb je weinig aan ze; ook die instituties, onderzoekers, allochtone zelforganisaties en
De pers in Nederlands Nieuw-Guinea. De budgetten waren schamel destijds. Ed van Westerloo die verguld was dat hij Bas Klaverstijn mocht opvolgen in Nieuw-Guinea, kwam er jaren later pas achter dat hij uitgekozen was omdat hij ongehuwd en dus verzekeringtechnisch ‘t goedkoopst was. Hij lacht: ‘Destijds dacht ik: ze zien wat in mij. Het was
Paramaribo-stad: heet en stoffig. Frisse regenbuien laten het al maanden afweten. De airco blaast koele lucht het withouten redactielokaal van De Ware Tijd (dWT) binnen. ‘Wat vonden jullie van de foto op de voorkant?,’ evalueert coördinator Binnenland Indra Toelsie de krant van gister. Een koor van afkeurende tyuri’s weerklinkt: geen goede keuze en het onderschrift
‘Man doodgeschoten in woning in Den Haag.’‘Twee auto’s rijden op snelweg 207 km per uur.’ ‘Bolletjesslikker onwel: KLM onderbreekt vlucht.’ Berichten over manslag, onfatsoen en wangedrag. Vroeger liet de politieverslaggever zich – nippend van zijn koffie – op het politiebureau bijpraten. Tegenwoordig surft-ie naar de politiewebsite… Lees verder in De Journalist, 14 februari 2003
Klagen over de kwaliteit van de krant (lees: popularisering) is niets nieuws; dat gebeurde 100 jaar geleden ook al. Alsof er ooit zoiets heeft bestaan als de ‘gouden eeuw in de journalistiek’: met veel hard, verantwoord nieuws dat de burger aanzette tot overpeinzingen over de democratie; alsof kranten niet altijd hebben bestaan uit een mengeling
Nederlandse Molukkers volgen nieuws over de Molukken met argusogen. Twee jaar berichtgeving over de Molukken geanalyseerd in De Journalist van 26 januari 2001. Lees hier verder
‘Er was meer vraag naar De Taliban van A. Rashid. In mei verkocht ik er een, na de aanslag drie.’ Aldus een van de boekhandelaren. In 2001 schreef ik voor Boekblad een aantal artikelen in de serie De Vloer. Lees hier een van die verhalen.
Ahmet Olgun (Nieuwe Revu, NRC): ‘In mijn korte journalistieke leven heb ik enkele keren meegemaakt dat men niet geloofde dat ik verslaggever was. (…). Zo bezocht ik een keer een bijeenkomst waar ook een wethouder aanwezig zou zijn. Ik zag hem echter niet en vroeg een van de aanwezigen of hij de plaatselijke bewindsman had
‘Het is haar verhaal, maar klopt het wel?’ Op 19 en 26 juni 2000 zond de NCRV het tweeluik ‘Verborgen moeders: zwanger na incest’ uit. Documentairemaker Thom Verheul liet twee vrouwen vrijelijk hun verhaal vertellen zonder wederhoor toe te passen. Ellen de Vries sprak met de families die van incest werden beschuldigd. Lees hier verder.