Caleidoscoop van de Surinaamse kunst

Koekeloeren naar Surinaamse kunst met kunstliefhebbers Marieke Visser, MyraWinter en Ellen de Vries. Nu in de spotlights: de gebroeders Faverey. Ze zijn een beetje in de vergetelheid geraakt, de broers Anton (1905-1981) en Alphons (1900-1979). Onterecht. In de 70s prees de jonge, bevlogen Surinaamse kunstenaar en nationalist Jules Chin A Foeng (1944-1983) al hun trefzekere schetsen van het stadse leven van Paramaribo: ‘Wie zag de krotten van Paramaribo beter dan A. Faverey?’ (Uit Cultureel mozaïek van Suriname o.r. van A. Helman, 1977:405-406). Dat was natuurlijk ook een sneer aan het adres van zijn Nederlandse oud-lerares Nola Hatterman. Zij suggereerde dat het háár allereerste  tentoonstelling in 1953 was, die Surinamers de ogen opende ‘voor de schoonheid van eigen land, van eigen mensen’ (Uit Nola. Portret van een eigenzinnig kunstenares van E. de Vries, 2008:145). Ruim tien jaar eerder, in november 1942, stelde Anton reeds zijn houtskooltekeningen met dit thema tentoon in de woning van het muzikale duo Feinland, dat –  de oorlog in Europa ontvlucht en neergestreken in Paramaribo – een gigantisch huis aan de HofstedeCrullaan had laten bouwen. Het deed niet alleen dienst als klankrijk concertzaaltje – de Hollandse Bep (1896-1988) was cellist, de joodse Alex (1900-1967) violist – , maar ook als museum. De Feinlands koesterden de schetsen van Anton; ze maakten deel uit van hun nalatenschap. Enkele jaren terug werden deze fraaie tekeningen door ons ‘ontdekt’. Met deze collectie  trappen we af. Afijn, léés het blog. Copyrights afbeeldingen erven Faverey, de collectie Feinland is eigendom van Michiel van Kempen.
Nu ook in het Engels.